Przygotowanie do sakramentu małżeństwa:

1. Warto podtrzymać zwyczaj oficjalnych zaręczyn, które zawiera się zwykle 6-12 miesięcy przed ślubem.

2. Należy odpowiednio wcześnie zarezerwować dzień i godzinę ślubu. Niekiedy warto uczynić to nawet rok wcześniej.

3. Na około 3 miesiące przed zawarciem sakramentu małżeństwa należy umówić się z Księdzem Proboszczem na spisanie protokołu przedślubnego. Należy przygotować i przynieść następujące dokumenty:
– dowody osobiste narzeczonego i narzeczonej;
– świadectwo ukończenia nauki religii na poziomie szkoły podstawowej, gimnazjalnej i średniej;
– świadectwo (metryka) chrztu z adnotacją o przyjęciu sakramentu bierzmowania (ważne 6 miesięcy!);
– świadectwo bierzmowania – jeżeli brak takiej adnotacji o nim na świadectwie chrztu;
– dokument z Urzędu Stanu Cywilnego stwierdzający brak przeszkód do zawarcia ślubu konkordatowego (ważny 6 miesięcy!) lub dokument z USC o zawarciu małżeństwa cywilnego;
– świadectwo ukończenia kursu przedmałżeńskiego;
– świadectwo odbycia nauk przedślubnych w Poradni Rodzinnej.

4. Jeżeli narzeczony lub narzeczona mieszkają poza terenem naszej Parafii, wówczas przy spisywaniu protokołu przedślubnego otrzymują Prośbę o wygłoszenie zapowiedzi, którą dostarcza się do parafii miejsca swojego zamieszkania.

5. Narzeczeni otrzymują także Kartkę do spowiedzi, na której spowiednik odnotuje fakt przystąpienia przez nich do spowiedzi. Należy odprawić dwie spowiedzi przedślubne: pierwszą najpóźniej miesiąc przed zawarciem małżeństwa, drugą – bezpośrednio przed ślubem, najlepiej w przededniu. Po każdej z tych spowiedzi należy poprosić o podpis spowiednika, zaś przed jej rozpoczęciem zaznaczyć, iż jest to 1. lub 2. spowiedź przedślubna.

6. Zasadą ogólnie przyjętą jest, że sakrament małżeństwa przyjmuje się w parafii narzeczonej (względnie narzeczonego). Gdyby zaistniała potrzeba zawarcia tegoż sakramentu poza własną parafią jednej ze stron, wówczas należy uzyskać licencję (zgodę od swojego Księdza Proboszcza) na ślub w innej parafii.

7. Zachęca się narzeczonych, by wzięli czynny udział w przygotowaniu samej liturgii sakramentu małżeństwa. Jest możliwość wyboru czytań mszalnych, przygotowania modlitwy wiernych, wyznaczenia kogoś odpowiedniego spośród krewnych lub znajomych do odczytania tych tekstów lub odśpiewania Psalmu responsoryjnego. Pomoże to bardziej świadomie, głębiej i spokojniej przeżyć jeden z najważniejszych momentów w życiu.

8. Narzeczeni, najpóźniej tuż po spisaniu protokołu przedślubnego, powinni osobiście omówić z P. Kościelnym sprawy związane ze sprzątaniem i dekoracją kościoła na swój ślub oraz z P. Organistą szczegóły śpiewu liturgicznego. Wszystko ma się odbyć z zachowaniem wszelkich norm obowiązujących w Archidiecezji Przemyskiej (zob. Normy i zasady liturgiczne w Archidiecezji Przemyskiej w zakładce: Kancelaria).

Więcej o sakramencie małżeństwa:
– Katechizm Kościoła Katolickiego (1601-1666);
– Konkordat (art. 10);
– Kodeks Prawa Kanonicznego (kan. 1055-1165);
– Instrukcja Episkopatu Polski o przygotowaniu do zawarcia małżeństwa w Kościele Katolickim (13 XII 1989);

Synod Archidiecezji Przemyskiej

Statut 378.

Należy zachęcać młodzież, aby sakrament małżeństwa był poprzedzony zaręczynami, które winny odbyć się w gronie rodzinnym na około 6 miesięcy przed ślubem.

Statut 379.

Małżeństwa katolickie powinny być zawierane podczas Eucharystii, celebrowanej w uroczystej oprawie liturgicznej, o ile to możliwe, z podziałem posług liturgicznych. Nowożeńcy mogą przyjąć komunię świętą pod dwiema postaciami.

Statut 380.

Jeśli w tym samym dniu więcej par zawiera sakrament małżeństwa, należy je zachęcać do wspólnotowego celebrowania liturgii sakramentu małżeństwa.

Statut 381.

Błogosławienie małżeństw może nastąpić w każdym czasie. Jeżeli jednak miałoby to miejsce w czasie Adwentu lub Wielkiego Postu, wówczas należy pouczyć nowożeńców o szczególnym charakterze tych okresów.

Statut 382.

Zachęca się duszpasterzy, aby brali pod uwagę pożytek płynący z błogosławienia małżeństw podczas Mszy świętej niedzielnej w obecności większej liczby wiernych i proponowali taką ewentualność narzeczonym.

Statut 383.

Właściwym miejscem zawarcia małżeństwa jest parafia jednego z nupturientów, na terenie której przebywa na okres stały, czasowy lub miesięcznego pobytu, a w przypadku tułaczy miejsca aktualnego przebywania. W innym miejscu małżeństwo może być zawarte za pozwoleniem własnego ordynariusza lub własnego proboszcza.

Statut 384.

Ze szczególną starannością, przy współudziale nupturientów, należy przygotować teksty liturgiczne, oprawę i uroczysty wystrój świątyni, aby nadać obrzędom świąteczny i niecodzienny wyraz.

Statut 385.

§ 1. Należy podtrzymywać zwyczaj zawierzania się młodej pary Matce Bożej lub Świętej Rodzinie. Zawierzenie to może dokonać się w domu nowożeńców lub w kościele, tuż po ceremonii zaślubin.
§ 2. Zaleca się podtrzymywanie zwyczaju błogosławieństwa udzielanego przez rodziców oraz religijnego powitania po powrocie z kościoła przy śpiewie pieśni religijnych.

Statut 386.

§ 1. Duszpasterze i bliscy powinni usilnie zachęcać narzeczonych i ich rodziny do urządzania wesel bezalkoholowych.
§ 2. Małżonkom, którzy decydują się na przyjęcie się bezalkoholowe, należy okazać szczególne uznanie i poparcie. Można im przekazać specjalne błogosławieństwo biskupa, o które należy wystąpić pisemnie do Kurii, podając nazwiska oraz imiona nupturientów.

Statut 387.

W przypadku małżeństw mieszanych, młodocianych, z niewierzącymi, niepraktykującymi jak i odstępcami od Kościoła katolickiego należy stosować się do zaleceń Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz obowiązujących instrukcji Konferencji Episkopatu Polski.

Statut 388.

§ 1. Fakt zawarcia małżeństwa należy odnotować księdze ślubów miejsca jego zawarcia oraz na marginesie aktu chrztu w księdze ochrzczonych w następującym brzemieniu: „N.N. zawarł(a) małżeństwo z XY w dniu … r., podpis.”
§ 2. Jeżeli małżeństwo zostało zawarte poza parafią chrztu nowożeńców, należy niezwłocznie zawiadomić o fakcie jego zawarcia proboszcza parafii chrztu oraz udzielającego licencji.
§ 3. Proboszcz parafii chrztu ma obowiązek odnotować fakt zawarcia małżeństwa w księdze chrztu i przesłać wiadomość o dokonaniu tej adnotacji do parafii zawarcia małżeństwa.
§ 4. Potwierdzenie o dokonanej adnotacji winno być zaznaczone odnotowane w protokole przedślubnym.

Statut 389.

Małżeństwo sakramentalne ochrzczonych powinno uzyskać skutki cywilne. Należy w tym celu wypełnić postanowienia Instrukcji Konferencji Episkopatu Polski z dnia 15.11.1998 r.

Statut 390.

Duszpasterze z racji swojej posługi mogą przyjmować od nowożeńców dobrowolną ofiarę, objaśniając, że jej część składana jest na potrzeby duszpasterstwa rodzin. Nie mogą jednak jej żądać, określać wielkości ani uzależniać od niej oprawy zewnętrznej posługi sakramentalnej.